ШАФАКЪАТ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра масадав хуш къилихдивди, адаз хатур авуналди эгечӀдай хесет. Шафакъат вуч ятӀа течир вилаятда гьар камуни, Гьам адават куьтягь тежер, Гьамни руьгьдин набуд жеда. А. Ал. Гъезел. Мергьямат, шафакъат авай инсанар, гьелбетда, виридаз хуш жеда, абуруз халкьдин арада гьуьрмет жеда. К. К. Суьгьбетзава Максима. Синонимар: мергьямат, регьим.

ШАТУР:
ШАФРАН

Значение слова в других словарях