ЭКЪИС

хьун f. 1. qabarmaq, qabağa çıxmaq, qabarıb çıxmaq, irəli çıxmaq; экъис хьайи чка çıxıntı (bir şeyin irəli çıxmış, qalxıq hissəsi); 2. çıxmaq, görünmək; кӀарабар экъис хьун sümükləri çıxmaq, çox arıqlamaq; 3. bərəlmək; вилер экъис хьун gözləri bərəlmək; * кӀул экъис хьун bax кӀул².