ТАБАГЪ¹
vərəq, təbəqə (ər.).
1. aşılanmış; табагъ хам aşılanmış dəri; табагъ авун bax табагъун; табагъ хьун a) aşılanmaq; b) məc. ram olmaq, tabe olmaq, yumşalmaq; 2
Полностью »дублёный : табагъ хам - дублёная кожа; табагъ авун - дубить (что-л.); табагъ хьун— дубиться; табагъ чар - лист бумаги
Полностью »фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кхьинар авун патал ва я маса игьтиятвилериз ишлемишзавай чарчин лист
Полностью »прил. махсус жуьреда хъуьтуьл къайдадик кутунвай (хам, хъицихъ) Табагъ шаламар алай адан чӀехи кӀвачери, лацу шалар яна чӀулав кьветӀелар кирсеба а
Полностью »