БАЛАБАН
(-ди, -да, -ар) balaban; балабандин balaban -i \[-ı\]; * балабанар ягъун a) boş (mənasız) danışmaq, baş-qulaq aparmaq; b) şişirdərək aləmə yaymaq, şayiə yaymaq.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) уф туна авазар ядай, кфилдиз ухшар музыкадин алат. Сегънедай саздинни балабандин, суьгьуьрдин хьтин, сесер акъатна
Полностью »-а; м. У азербайджанцев, узбеков и некоторых народов Северного Кавказа: народный духовой язычковый инструмент.
Полностью »