EHKAM

is. [ ər. “hökm” söz. cəmi]
1. Hər hansı bir nəzəriyyənin (əsasən dini nəzəriyyənin) əsas qanunu. İslam dininin ehkamları.
– Peymani-fərhəngin ehkamından hər gün nədimlər padşaha oxurdular. M.F.Axundzadə.
O kəs ki “Cameyi-Abbas” kitabında dərc olunan həmin şəriət ehkamından xəbərdar deyil, o kəs bu yazılan mətləbi layiqincə başa düşməyəcək. C.Məmmədquluzadə.
[Hacı:] Cəmi millətlər ayılıb islam dininin mübarək ehkamlarından faydalanıblar. Mir Cəlal.

2. Bütün tarixi şəraitlər və dövrlər üçün dəyişilməz və inkaredilməz həqiqət kimi qəbul edilən qanun.
Müstəbid zülmünü doğrultmaq üçün; Ehkamlar yaratdı, bütlər yaratdı. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • EHKAM hökm

Etimologiya

  • EHKAM Ərəbcə hökm sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
EH
EHKAMPƏRƏST

Digər lüğətlərdə

вызволе́ние ги́льзовый джайв по́рох прола́ять пудлинго́вщик сладкогла́сный спа́костить тюка́ми ватт коммутацио́нный конопа́тить нижеупомя́нутое перефотографи́ровать самочи́нство эстети́чный зычный arsy-versy enormity poor mouth right-to-die serpentry unconscionably гипотетический майорский