VAĞAM

sif. məh.
1. Həddindən artıq yetişmiş, vaxtı ötmüş, vaxtında biçilməmiş və ya dərilməmiş.
Qızılgüllər vağam olub töküləndə budağında; Ölməz şair, sən can verdin böyük günlər sorağında. N.Rəfibəyli.

2. Rütubətdən pozulmuş, tökülmək dərəcəsinə gəlmiş.
VAĞ
VAĞAMLAMAQ

Digər lüğətlərdə

впечатли́тельность деньжа́та жа́дность зале́сный изви́лины мотовско́й низкоро́слый гетерогене́зис на полном газу́ напе́ться раскосма́титься скворе́чня што́пка брат чебак cure directed divulgence intromittent ligne saintly time-tested wild rice диапозитив присуждать