ALAQ
сущ. эчӀел; alaq etmək эчӀел авун; alaq basmaq эчӀелди кьун; // эчӀелин, эчӀелдин; alaq otları эчӀелдин векьер (хъчар).
I. i. weed; alaq etmək / vurmaq to weed (d.), to weed out (d.); alaq basmaq to be* overgrown with weeds, to be* weed grown II
Полностью »I сущ. 1. сорняк, бурьян 2. полка, прополка. Pambıq alağı başlanmışdır началась прополка хлопка II прил
Полностью »is. plante f adventice ; mauvaise herbe f ; herbe f folle ; ronces f pl ~ vurmaq (etmək, çalmaq) sarcler vt ; ~ basmaq couvrir (se) de ronces ; ~ otla
Полностью »is. Tarlada, bostanda və s.-də bitən və becərilən bitkilərin inkişafına mane olan yabanı bitki. Alaq otları
Полностью »