AMİRANƏ

zərfsif. [ ər. amir və fars. …anə] Əmr edərcəsinə, hökm edərcəsinə.
Mən istərəm çıxarmağa könlümdən eşqini; Qılmaq itaət əmrimə, pək amiranədir. M.Hadi.
Fəhlələr uşağın bu amiranə sözündən gülümsəyərək, bir-birinin üzünə baxdı(lar). A.Şaiq.
Bəy ona amiranə ifadə ilə tapşırdı: – Yoldaşlar məclisi sənə həvalə edirlər. Mir Cəlal.

AMİR
AMİRLİK

Digər lüğətlərdə

адинами́я отвисе́ться ох-ох-о́нюшки полуразде́тый раж созву́чный холоднёхонький эпокси́дный в нога́х непредусмо́тренность покри́кивать расска́зчица секуляризова́ть гунявый чакан buttonholer crush drawer oath-taking refit speedy барашек недобор разваривать чьё