I нареч. см. dinsizcəsinə II прил. перен. безбожный, бессовестный, безжалостный, жестокий, бессердечный, немилосердный
Tam oxu »I нареч. разг. 1. молча, сохраняя молчание. Dinməzcə müşahidə edirdi (он) молча наблюдал, dinməzcə dururdu (он) стоял молча 2. беспрекословно. Dinməzc
Tam oxu »DİNSİZ – MÖMİN Dinsizin öhdəsindən imansız gələr (Ata. sözü); Mərhum Zeynəb xanım mömin, müsəlman bir Allah bəndəsi idi (Q.Qantəmir).
Tam oxu »прил. сущ. динсуз (1. гьич са диндални чӀалахъ тушир, дин гвачир (кас); атеист; 2. пер. зар. къансар, регьимсуз, мергьяметсуз, инсафсуз кас)
Tam oxu »I. i. atheist, irreligious person, nonbeliever II. s. 1. irreligious; godless; unbelieving; 2. d.d. merciless, brutal, cruel
Tam oxu »DİNSİZ (dinə inanmayan, həm isim, həm də sifət kimi) Satırsan xaçpərəstə; Satırsan müsəlmana; Dinsizə də satırsan; Girsə əgər dükana (M.Rahim); BABI (
Tam oxu »...безжалостный, бессердечный; немилосердный 3. пед. безрелигиозный. Dinsiz tərbiyə безрелигиозное воспитание II в знач. сущ. неверующий; неверующая; бе
Tam oxu »...inanmayan; ateist. [Şeyx Sənan:] Dəlilik başqa bir fəzilətdir; Dinsiz olmaq da bir təriqətdir. H.Cavid. 2. məc. zar. Qəddar, mərhəmətsiz, insafsız ad
Tam oxu »adv danışmadan, dinmədən, dinməzcə, dinməz-danışmaz; She was staring dumbly into the fire O, dinməzcə gözlərini ocağa zilləmişdi
Tam oxu »