BİRƏĞBƏT sif. [ fars. bi… və ər. rəğbət] Eybəcər, rəğbətsiz, çirkin. [Mirzə Süleyman bəy] …qapıdan girib çıxanda rəhmətlik atasının dalınca bir az deyinirdi və məzəmmət eləyirdi ki, niyə onun adı belə birəğbət imiş? B.Talıblı.