BİŞÜUR

sif. [ fars. bi… və ər. şüur] Şüursuz, anlaqsız, qanacaqsız, düşüncəsiz. Bişüur adam.
[Qaraş:] Süleyman bəyin də, yoldaşlarının da güdaza getməyi, sən [Həsənəli] kimi bişüur yoldaşların bərəkətindəndir. C.Məmmədquluzadə.
[Mayor:] Elə igid xalqdan bu cür bişüur oğlan … heç gözləməzdim. M.Hüseyn.

// İs. mənasında.
Bu bişüurların ağlına, kamalına bax bir! M .Ə.Sabir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİŞÜUR bişüur bax şüursuz 1
  • BİŞÜUR anlaqsız — qanacaqsız — düşüncəsiz
BİŞÜBHƏ
BİT

Digər lüğətlərdə