BUYRUQ
сущ. буйругъ, эмир, гьукум; // buyruq qulu куьгьн. буйругъдин лукӀ, гьар са буйругъ, эмир кьилиз акъудиз гьазур тир касдин гьакъинда; buyruq vermək буйругъ гун, эмир гун.
сущ. разг. 1. приказ, приказание, распоряжение, веление, повеление; buyruq vermək распоряжаться, распорядиться (отдать распоряжение о чем-л
Полностью »is. Əmr, hökm, sərəncam. Təlaq tamam olduqda, şahın buyruğu ilə onların [hərəmlərin] kəbin kağızlarını Xacə Mübarək yırtdı
Полностью »