BÜZÜŞMƏK

f.
1. Yığılmaq, yığışmaq, bürüşüb kiçilmək, quruyub yığılmaq, solmaq, pəjmürdə olmaq.
[Məşədi Kazım ağanın] kirpikləri bir-birinə qarışıb, bütün vücudu ölüşgəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüş( dü). M.S.Ordubadi.

2. Ütüsü və hamarlığı pozulub qırış-qırış olmaq (paltar, kağız və s.).
3. Turş bir şeyin təsiri ilə yığılaraq çəkilmək, qamaşmaq. Göyəmdən ağzım büzüşdü.
4. bax büzülmək 2-ci mənada.
Yabançı bir adam kimi büzüşüb oturan Qulu furqona bir soyuqluq gətirdi. M.İbrahimov.
Tapdıq … büzüşüb qapıya söykəndi. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜZÜŞMƏK yığılmaq — büzüşmək

Etimologiya

  • BÜZÜŞMƏK Kök burmaq (büzmək) məsdəri ilə bağlədır, -üş şəkilçisi qayıdış növdə olan feil düzəldir. Qızışmaq, bürüşmək tipli sözlərdə də belədir
BÜZÜŞMƏ
BÜZÜŞMÜŞ

Digər lüğətlərdə