deyiliş
сущ. лугьун; лугьунин тегьер (къайда), телеффуьз, сивяй акъудунин тегьер (гаф).
сущ. говор (манера произносить, говорить)
is. Deyilmə tərzi, tələffüz tərzi; tələffüz. Sözün deyilişi. – Xəlil sözlərin deyilişindən hiss etdi ki, Bəhmən daha samovara baxmır
выговор, произношение (о речи)