TOLAZLAMAQ
глаг. швырять, швырнуть (бросить, кинуть резко, с силой). Dalınca ağac tolazlamaq швырнуть палкой вслед кому, daş tolazlamaq haraya швырять камнем во что
“Zərbə endirmək”, “atmaq” mənasını verən tul feili olub. Onun da əsasında tulla, tolazla sözləri yaranıb, amma feil -la şəkilçisini qəbul etmir: vur-
Tam oxu »f. to fling* out (d.), to hurl out (d.), to toss (d.); daş ~ to throw* / to hurl stones
Tam oxu »f. Əlini dala gərərək bir şeyi uzağa atmaq, tullamaq. [İmamverdi:] A qız [Sona], o nədir tolazlamısan səlbəni, gedib dəyib Haykanuşun danasının gözünə
Tam oxu »