ƏLACSIZ

I
прил.
1. неизлечимый, неисцелимый. Əlacsız xəstəlik неизлечимая болезнь
2. вынужденный (о деле, положении, вопросе и т.п. ). Əlacsız hərəkət etmə вынужденное действие
II
нареч. вынужденно. Əlacsız razı olmaq вынужденно согласиться; əlacsız qalmaq, olmaq оказаться в безвыходном положении, əlacsız qaldıqda в крайнем случае
ƏLACPƏZİRLİK
ƏLACSIZLIQ

Digər lüğətlərdə