Firqətindən əlim getməz bir işə; Gəzirəm didərgin (z.) səyyad misli.
□ Didərgin düşmək (olmaq) – yurdundan, vətənindən məhrum olaraq başqa yerlərdə dolaşmaq, dərbədər olmaq.
[Bədəl:] Bizim kimi evindən- eşiyindən didərgin düşənlər çoxdur…
Türkdilli xalqların doğma yerindən; Didərgin düşməsi kimə gərəkmiş?
Didərgin salmaq – yurdundan, vətənindən uzaq salmaq, dərbədər salmaq.
Vətənim var idi, nə etməli, didərgin saldılar, mən də onu unutdum.
[Sabir:] Məni öz vətənimdən didərgin salıblar.
