döyəcləmək
döyəcləmək
гл. 1. са затӀуналди ягъун, гатун; илигун (мес. яцарал тӀвал); 2. гатун; гатана дуьзарун, кӀеви авун, кьулу авун, гатана цӀалцӀамарун (мес
Tam oxu »f. 1. to strike* (on); to beat* (at), to bang (on); qapını ~ to bang on the door; 2. to hit* (d.); to thrash (d
Tam oxu »глаг. 1. колотить: 1) наносить удары; поколотить. Öküzləri döyəcləmək колотить быков, dəyənəklə başına döyəcləmək колотить дубинкой по голове 2) стуча
Tam oxu »f. 1. Bir şeylə döymək, vurmaq. Az qalıb, mənzil başına çatmışıq, – deyə arabaçı öküzləri döyəclədi. T
Tam oxu »