DƏRBƏDƏR

\[fars.\] прил. гьаят-гьаят (кӀвал-кӀвал, рак-рак) къекъведай, авара; кӀвал-югъ авачир, кӀваливай-къавай хьана гьакӀ гьатнавай, къекъвечи; // dərbədər düşmək (olmaq) гьаят-гьаят къекъуьн, кӀвал-югъ авачиз амукьун, кӀваливай-къавай хьун, къекъвечидин куькве гьатун; dərbədər düşsun! (olsun!) кӀвал чӀур хьуй! манада (къаргъиш); dərbədər etmək а) кил. dərbədər qoymaq; б) дарбадагъ авун, чукӀурун, кӀаняй акъудун; dərbədər qoymaq (salmaq) авара авун, кӀвал-югъ авачиз тун, кӀваливай-къавай авун, къекъвечидин куькве ттун.