dəyirmançı
dəyirmançı
сущ. регъуьхъбан; регъуьн иеси; hər kəsin bir dərdi var, dəyirmançının da su dərdi. Ata. sözü вири гъуьруьн, регъуьхъбан цин къайгъудик жеда
Tam oxu »сущ. мельник (работник на мельнице, мукомол) ◊ üstümüzü unlu görüb, adımızı dəyirmançı çağırmayın не судите о нас по одёжке; çünki oldun dəyirmançı –
Tam oxu »is. Dəyirmanda un üyütməklə məşğul olan adam. Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar. (Ata. sözü). [Qulamhüseyn:] Üstümü unlu görüb adımı dəyirmançı çağırm
Tam oxu »