EYMƏ

(Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Ucar, Zərdab)
bax eğmə . – Eymənin şoru qufquro:lor, əmə motalınkı yox (Gədəbəy); – Eymədə qatıx saxlanır (Ağcabədi); – Ağartıyı eyməyə yığırıx yaxşı qalır (Basarkeçər); – Eymə, ya tejən bir sözdü (Qazax); – A kişi, birəz eymədən pendir gəti (Goranboy); – Şoru eyməyə yığajam (Ucar)
EYMANA-EYMANA
EYMƏLƏMMƏX’

Digər lüğətlərdə