EYMƏNMƏK f. Qorxmaq, vahiməyə düşmək, xoflanmaq. Qaranlıqdan eymənmək. – [Yazgül:] Ay ana, mən də eyməndim, bəlkə xoxanmış. Ə.Məmmədxanlı. Əhməd ətrafına baxdıqca minlərcə insan görür kimi eymənirdi. Ə.Vəliyev.