GÖZUCU

zərf Gözünün ucu ilə; quşbaxışı, ötəri. Gözucu baxmaq. Gözucu süzmək.
– Qurbani gözucu onları gördü. Qurbani”.
Vaqif geyinib otaqdan çıxdı və yenə gözucu arvadını süzdü. Çəmənzəminli.
Gözucu qıza diqqət eləyən Surxay … heyran olurdu. İ.Əfəndiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • GÖZUCU GÖZUCU Elsevər gözucu baxıb gördü ki, Səfanın şəklini lövhədən çıxarıb qoyublar kənara (Ə.Qasımov); QUŞBAXIŞI Quşbaxışı bu adamları müqayisə etdim (Mi
  • GÖZUCU ötəri — üzdən
GÖZSÜZLÜK
GÖZÜAC

Digər lüğətlərdə