GÖZƏK
сущ. нугъ. 1. багъ, еб; 2. фитфинна рас хъувунвай чка (хранвай затӀунин); пине.
Çuvalın ağzını kəndirlə bağlamaq üçün gözəklər (петля) tikirlər. Sözün kökü göz ismi ilə bağlıdır (“stolun gözü” deyirik), -ə şəkilçisi feil düzəldir
Tam oxu »сущ. 1. диал. верёвка для затягивания чувала (большого мешка) 2. штопка (заштопанное место)
Tam oxu »I (Ağdaş) iynə. – Torvaların ağzını gözəknən tik II (Cəbrayıl, Qax, Salyan, Yevlax) çuvalın ağzında olan ilmək
Tam oxu »is. məh. 1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi. 2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenid
Tam oxu »