HIÇQIRMAQ
гл. 1. рикӀ къекъягъун, рикӀ къекъягъиз шехьун, рикӀ хъуткьуниз шехьун; 2. хинкӀ ягъун; хъапӀ ягъун.
Əsli içqırmaq olub (təqlidi sözdür). Acıqırmaq feili qıcqırmaq formasına düşdüyü kimi, həmin qəlib üzrə yaranmış içqırmaq kəlməsi də hıçqırmaq şəklini
Tam oxu »глаг. 1. всхлипывать (судорожно вздыхать при плаче), всхлипывая плакать; всхлипнуть. Yuxuda hıçqırmaq всхлипывать во сне, bərkdən hıçqırmaq громко всх
Tam oxu »f. 1. Dərindən içini çəkərək ağlamaq, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq. Gülyaz yaylığının ucunu gözlərinə gətirdi, çiynini ata-ata hıçqırdı
Tam oxu »