İFTİRA

is. [ ər. ] Böhtan, şər.
Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C.Məmmədquluzadə.
İki tərəf bir-birinə olmazın böhtan və iftirasını, olmazın həyasız hərəkətlərini isnad verirdilər. Çəmənzəminli.
Səttarzadə başını tovladı: – Siz məni doğma qızım ilə ləc salmaq istəyənlərin iftirasına uymayın! Mir Cəlal.

□ İftira etmək – böhtan atmaq, şər atmaq.

Синонимы

  • İFTİRA iftira bax böhtan
  • İFTİRA böhtan — şər
İFTİXARLANMAQ
İFTİRAÇI

Значение слова в других словарях

запоя́саться начи́ночка повенча́ть при́зрить веломоби́ль вы́говор дойти до белого кале́ния европеи́зм насмоли́ть одряхле́ть реформа́тство субститу́т фаготерапи́я фрагмента́рно ча́йничанье довлеть курдупель aisle Alvan cryoprecipitation endeavour honeyfuggle New Zealand supination грандиозность