1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. ( Ata. sözü ).
Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Allaha ismarladım…
Bir söz ismarlamış bəlkə yar eli; Nədən anlaşılmaz quşların dili?
2. Sifariş etmək, bir şey etməyi tapşırmaq. Dərziyə bir palto ismarladım.
– Həsən qulluqçunu çağırdı, çay ismarladı.