İZAL

[ ər. ] : izal(ə) olmaq nifr. – rədd olmaq, çəkilib getmək.
Cəbi qapını açıb mayora dedi: – Ağa, izal olun! N.Vəzirov.
[Əli dayı:] [Şah] izalə olur, ancaq bizim arxalandığımız sərbazları da özü ilə aparır. P.Makulu.

İZAXTARAN
İZÇİ

Значение слова в других словарях

-ёныш- домеси́ть злоде́ев камуфле́т нава́ливать неплатёжный обта́пливание они́ скоси́ться фигля́рничать антиципа́ция верхо́вье ветрова́л двоежёнство омеща́ниваться apophyge backwound biograph giddiness hetaera humifuse no vehicle-light line unadorned вдвинуться гнездо