кил. köklü-budaqlı 1).
прил. 1. см. köklü-budaqlı 1 2. см. köklü (во 2 знач.)
bax köklü-budaqlı 1-ci mənada. Köklü-gövdəli tut ağacı. – …Yayın daşqın günlərində bu çay köklü-gövdəli palıd, söyüd gətirib adamın zəhləsini tökürdü