KƏMƏND

сущ. 1. кемен, гьалкъа; тӀвал, багъ, хангакӀ; // kəməndə düşmək а) кеменда гьатун (балкӀан ва мс.); б) пер. туруна гьатун; 2. клас. гуьзелдин чӀарариз, цӀвалариз, кифериз ишара (тешпигьра): ** kəməndə keçmək (düşmək) кеменда гьатун, туруна гьатун, гьилледин къурбан хьун; kəməndə salmaq кеменда ттун, туруна ттун, гьилледалди кьун.
KƏMƏDƏBLİK
KƏMƏNDÇİ
OBASTAN VİKİ
Kəmənd paradoksu
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.
Zaman kəməndi
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.

Значение слова в других словарях

измышля́ться нищебро́дствовать обве́с обхожде́ние размусо́лить старе́йшинство фармацевти́ческий негро́ид нюа́нсный обслу́живающий передвижно́й телеко́мплекс трёхсу́точный корсь Ректа broiler cheerfully collective unconscious foreskin gym messroom pedigreed Sasquatch любительский наводнить