KƏMƏND

сущ. 1. кемен, гьалкъа; тӀвал, багъ, хангакӀ; // kəməndə düşmək а) кеменда гьатун (балкӀан ва мс.); б) пер. туруна гьатун; 2. клас. гуьзелдин чӀарариз, цӀвалариз, кифериз ишара (тешпигьра): ** kəməndə keçmək (düşmək) кеменда гьатун, туруна гьатун, гьилледин къурбан хьун; kəməndə salmaq кеменда ттун, туруна ттун, гьилледалди кьун.
KƏMƏDƏBLİK
KƏMƏNDÇİ
OBASTAN VİKİ
Kəmənd paradoksu
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.
Zaman kəməndi
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.

Digər lüğətlərdə

галантере́йный Гиаци́нт контрабанди́стский норве́жка трёхты́сячная вка́тывание геофизи́ческий гидрохи́мик кредито́рский раста́рочный ску́мбриевый сови́к хоть умри́ шка́нцы пясть шата hooray indicator napalm oligist parlour game psychosurgery semiyearly somewither вправду