MARÇILDATMAQ

f. Dodaqları, ağzı ilə marçıltı səsi çıxartmaq, marçamarç etmək.
[Kərbəlayı Cəfər] çölməyin qapağını götürüb bir qaşıq ətin suyundan içdi və ağzını marçıldadıb, qaşqabağını turşudub üzünü tutdu Xudayar bəyə. C.Məmmədquluzadə.
Tayqılça Kazım … iştahasından ağzını marçıldadırdı. Mir Cəlal.

MARÇILDATMA
MARÇILTI

Digər lüğətlərdə