MUNCUQLANMAQ

f. Muncuq-muncuq olmaq, muncuq kimi düzülmək, muncuq şəklinə düşmək, yumrulanmaq.
[Şiraslanın] …həyəcandan alnında tər dənələri muncuqlanırdı. S.Rəhimov.
Mahmud üzündə muncuqlanan utancaqlıq tərini yaylıqla silib sözə başladı. P.Makulu.

MUNCUQLANMA
MUNCUQLU

Digər lüğətlərdə

архидья́кон вкра́иваться гране́ние ми́тра окоём подкарау́ливание полулежа́ть просочиня́ть скорёшенько спецоде́жда четырёхуго́льный возрази́ть колосови́к приверши́нный прополис bee-hive delousing never related salesman top-hole гага депрессивный упряжка эстонец