MÜBƏLLİĞ

sif. [ ər. ] Təbliğ edən, təbliğatçı. “Cəhənnəm məktubları”, “Mozalan bəyin səyahətnaməsi”, “Marallarım” kimi əsərlərində [Ə. Haqverdiyev ] cəhalət, nadanlıq və köhnə etiqadlara istehza edir, xalqın ruhunu, zehnini zəhərləyən mübəlliğləri kəskin tənqid atəşinə tuturdu. K.Məmmədov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜBƏLLİĞ mübəlliğ təbliğatçı
MÜBAŞİR₁
MÜBHƏM

Digər lüğətlərdə