ə. tərbiyəçi.
[ər.] сущ., прил. тербиячи (виликра варлу хзанрин аялриз тербия ва тарсар гудай кас; // школада тербиядин крариз килигдай муаллим)
Tam oxu »истор. сущ. гувернёр (воспитатель детей в буржуазных и дворянских семьях, обычно иностранец)
Tam oxu »is. və sif. [ər.] Keçmişdə: dövlətli ailələrində uşaqların təlim və tərbiyəsi ilə məşğul olan şəxs; tərbiyəçi, xüsusi müəllim
Tam oxu »