MÜTƏQABİL
\[ər.\] прил. 1. къарши, къарши-къаршидиз тир, сад муькуьдан къаршидал алай (мес. тереф); // нареч. къаршида(л), къаншарда (мес. акъвазун); 2. сада-садаз тир, кьве патазни талукь тир (мес. куьмек).
устар. I прил. взаимный. Mütəqabil məhəbbət взаимная любовь, mütəqabil anlaşma взаимное понимание (взаимопонимание) II нареч
Tam oxu »sif. və zərf [ər.] 1. Qarşı, qarşı-qarşıya olan, biri o birinin qarşısında olan. Mütəqabil tərəf. Mütəqabil durmaq
Tam oxu »