MƏCBURİYYƏT

is. [ ər. ] Məcburluq, məcbur olma, zor, güc.
Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, bəyin qulluğuna gedib ondan izin almaq məcburiyyətində idi. Ə.Haqverdiyev.
Camalı tanıya bilmədiklərini etiraf etmək məcburiyyətində qalan Bülənd … Nəcmiyə baxdı. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏCBURİYYƏT MƏCBURİYYƏT Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, beyin qulluğuna gedib ondan izn almaq məcburiyyətində idi (Ə
  • MƏCBURİYYƏT icbarilik — zorakılıq
MƏCBURİ
MƏCBURLUQ

Digər lüğətlərdə