MƏCNUNANƏ

sif.zərf [ ər. məcnun və fars. …anə] Məcnun kimi, dəlicəsinə, ağlını itirmiş kimi.
…Xavərin babası başıaçıq olaraq pərişanhal və məcnunanə bir qiyafətdə ağacların arasından çıxar. H.Cavid.

MƏCNUN
MƏCNUNLUQ

Digər lüğətlərdə