MƏNALI
прил. маналу (1. мана авай, мана квай, мана гудай; манадин; 2. дерин мана авай, акьуллу, еке метлеб авай (мес. гаф, уьмуьр); 3. пер. чинебан мана квай, са затӀуниз ишара ийидай; ачух тушир, тайин тушир, айгьам квай, къаб алай, мес. суал).
sif. intéressant, -e ; expressi//f, -ve ; significati//f, -ve ; éloquent, -e ; ~ kitab livre m intéressant ; ~ gözlər yeux m pl expressifs ; ~ baxış r
Полностью »s. pithy, interesting (kitab, çıxış və s.); intelligent, sensible; meaningful; ~ cavab intelligent / sensible answer; ~ baxış pithy / intelligent / si
Полностью »MƏNALI – BOŞ Çünki Məşədi Kazım ağanın iki mənalı sözündən bir şey anlamışdı (M.S.Ordubadi); Boş söz niyə danışırsan? (Mir Cəlal)
Полностью »MƏNALI (mənası olan) Satira mənalı, ciddi, qəzəbli və məhvedici bir gülüşdür (F.Qasımzadə); MƏNİDAR (köhn
Полностью »I прил. 1. содержательный (с большим внутренним смыслом). Mənalı həyat содержательная жизнь, mənalı nitq содержательная речь, mənalı film содержальный
Полностью »sif. 1. Mənası olan, müəyyən mənaya malik. Həqiqi mənalı söz. Məcazi mənalı söz. 2. Böyük daxili məzmunu, mənası olan; dolğun, ağıllı
Полностью »1. содержательный, осмысленный, имеющий значение, смысл; 2. многозначительный, многознаменательный;
Полностью »