sif. və zərf [ fars. ] Avand olmayan, qolay olmayan, qolaysız.
□ Naavand düşmək (olmaq) – tərs gəlmək, düz gəlməmək, avand olmamaq. İş naavand düşəndə, palta da diş çıxardar. ( Ata. sözü ).
[fars.] прил. 1. аванд тушир, къулай тушир, къулайсуз; naavand düşmək (olmaq) аванд тахьун, терс атун, дуьз татун
Полностью »I прил. 1. изнаночный (об обратной, нелицевой стороне ткани, одежды и т.п.) 2. неудобный (плохо приспособленный для чего-л
Полностью »