NABALİĞ
\[fars. na... və ər. baliğ\] прил. куьгьн. акьул-балугъ тушир, яш тахьанвай, агакь тавунвай; акьулсуз.
f. və ə. 1) həddi-büluğa çatmamış; yetişməmiş; 2) dünyagörüşü məhdud; dar düşüncəli
Полностью »прил. устар. 1. несовершеннолетний, не достигший совершеннолетия 2. перен. ограниченный, с узким кругозором, недалёкий
Полностью »sif. [fars. na… və ər. baliğ] köhn. Həddi-büluğa çatmamış. [Heydər bəy Tükəzə:] Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M
Полностью »