NABUD

sif. [ fars. ] köhn. Olmayan, mövcud olmayan.
Qüvvətin varsa, yaşarsan məsud; Yoxsa, şəksiz, olacaqsan nabud. A.Səhhət.

NABƏLƏDLİK
NACAQ

Digər lüğətlərdə

отска́кивание перели́вт погове́ть подскобли́ть се́врский серви́зный зала́шиваться несокруши́мость прищу́р скрю́ченность слезли́во комбайн тропать alee anisotropic caulicle corn oil countervailing duty flea forge-fire pauldron self-directed theroid updid окрылять