ODUNQIRAN
1. прил. кӀарасар хадай, кӀарасар атӀудай (мес. нажах); 2. кил. odunçu.
I сущ. 1. дровосек (тот, кто занимается рубкой леса на дрова) 2. дровокол, колун (тяжелый, с тупым клинообразным лезвием топор для колки дров) II прил
Tam oxu »1. sif. Odun qırmaq üçün işlədilən, odun doğramağa məxsus. Əhmədin arvadı Nisə götürüb odunqıran baltanı üz qoydu meşəyə
Tam oxu »