PROBKA

[ rus. ]
1. Ağzı girdə şüşə və s. qabların ağzını, aparat və cihazların deşiklərini qapamaq üçün rezin və s.-dən hazırlanmış tıxac.
2. Elektrik qoruyucularından birinin adı. Sayğacın probkası yanmışdır.
3. məc. Normal hərəkətə, gediş-gəlişə mane olan nəqliyyat və s.-nin bir yerə yığılıb durması. Yolda probka əmələ gəlib.
PRİZMAVARİ
PROBKALAMA
OBASTAN VİKİ
Probka ağacı
Probka qaraağac

Значение слова в других словарях