PIRTLAQ

sif. Pırtlamış halda olan; pırtlamış, qabağa çıxmış. Pırtlaq qarın.
– Yusifin heybətli sifəti, qara və pırtlaq gözləri nəinki uşağı, hətta böyük adamı da qorxuya salırdı. S.S.Axundov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • PIRTLAQ dağınıq — pırtlaşıq
PIRPIZLAŞMAQ
PIRTLAMA

Digər lüğətlərdə