PƏRÇİMLƏNMƏK

məch.
1. Pərçimlə bağlanmaq, bərkidilmək.
2. Özünə yer eləmək, girmək.
Kitab da vardır ki, hər sətri mismar; Zorla pərçimlənir beynə, ağıla. S.Vurğun.

3. İlişib qalmaq, çıxmamaq, ilişmək. Balta quyuda pərçimləndi.
4. Vurulmaq, sancılmaq, girmək, batmaq. Xəncər ürəyinə pərçimləndi.
PƏRÇİMLƏNMƏ
PƏRDƏ

Digər lüğətlərdə