QAHMAR

сущ. нугъ. гьавар, пад, терефдар, далу, арха, куьмек; qahmar çıxmaq гьавар экъечӀун, гьавардиз фин, куьмекдиз фин, пад (тереф) хуьн.
QAHAL
QAHMARÇI

Digər lüğətlərdə