qopmaq
qopmaq
гл. 1. хкатун; галатун (мес. перемдин хел, дуьгме); 2. алатун (мес. кьазбун, чекмедин дабан, чайникдин цӀуцӀ); 3
Tam oxu »f. 1. (düymə və s.) to come* off, to tear* off 2. (suvaq və s.) to peel off; 3. (yapışdırılmış bir şey) to come* unstuck; 4
Tam oxu »QOPMAQ – YAPIŞMAQ Kolun budağı ayının gücünə davam etməyib qopdu (S.S.Axundov); Tez əyilib mili yerdən götürdü və arvadına verdi, sonra onun yarıçılpa
Tam oxu »глаг. 1. срываться, сорваться (не удержавшись, упасть). Qapı qopdu дверь сорвалась 2. отрываться, оторваться, отлетать, отлететь
Tam oxu »f. 1. Dartılmaq, çəkilmək və s. nəticəsində kəsilmək, üzülmək, qırılmaq. Paltarın düymələri qopdu. – Sanki onun ürəyi şaxta vurmuş qönçə kimi qopub dü
Tam oxu »1. отрываться, отклеиваться, сорваться, отлепляться; 2. отламываться, раздражаться, внезапно начаться, подняться, вспыхнуть;
Tam oxu »