QICIRTI

is. İki şeyin (və ya dişlərin) birbirinə sürtülməsindən hasil olan səs. Dişlərinin qıcırtısından yatmaq olmur.
– …Arabaların qıcırtısı, şən uşaqların bağırtı və gurultusundan canlı və dəbdəbəli görünən kəndi, indi səs-səmirsizlikdən irəli gələn bir hüzn qaplamışdı. A.Şaiq.
O, yerində qımıldandı və ayağına vurulmuş ağır paslı zəncirin qıcırtısı sanki onu ehtiyatlı olmağa çağırırdı. M.Rzaquluzadə.

QICIRDATMAQ
QICIRTMAQ

Digər lüğətlərdə