I
(Cəbrayıl, Yardımlı, Zəngilan)
otun toxumlu hissəsi. – Qılpın yapışıf corabıma, qopbur (Cəbrayıl)
II
(Basarkeçər)
xəstəlik (malın dilində). – O qədər inək görmüşəm ki, qılpınnan belə:lif gennənif
Qıl “bərk tük” deməkdir. Qılpın, qılcıq sözləri həmin kəlmə ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »